En weer is er een week voorbij. En ik merk toch dat ik steeds meer aan het voelen ben, welke kant ik op wil. Dat de weg steeds duidelijker voor me is. 

Kijk ik timmer toch al vele jaren aan de weg. En soms met goede en dan weer mindere resultaten. En daar heb ik de laatste tijd ook veel over nagedacht. Mensen weten vaak niet wat mijn werk, mijn passie inhoudt. En de verwachtingen zijn vaak heel hoog gespannen. En echt ik weet wat ik kan, en ook wat ik niet kan. Maar het is wel zo dat ik niet alles voor mensen kan oplossen. Mensen hebben ook een eigen inzet nodig, en ik wil ook niet dezelfde positie hebben als een dokter bijvoorbeeld. Mensen gaan daar vaak heen voor een pleister of een pilletje. Ik heb dat niet in mijn pakket. Ik doe dit echt om mensen verder te helpen en niet om mensen met kluitje in het riet te sturen. 

Ik merk ook steeds vaker dat ik toch wel voor veel mensen een soort nestor ben. Iemand die advies geeft vanuit kennis en ervaring. Die dit ook doet uit liefde voor alles wat leeft. En ja, ik weet dat mensen kritisch zijn en blijven, dat mag ook. Ik krijg nog steeds te horen dat mensen er niet in geloven wat ik doe. Prima alleen dan ik het alleen maar laten zien en als ze dat niet willen ook goed. En wat me ook steeds meer sterkt zijn toch wel enkele hele dierbare vrouwen in mijn leven die me erg inspireren. Die weten wie ik ben, en wat ik kan en me aanmoedigen. Ik ben blij en trots dat zij, ik zal ze niet met naam noemen, er zijn. Kijk, ik heb er altijd nog wel voor moeten vechten om te voelen en begrijpen wie ik ben. En ook wat ik hier mag doen. En nu begint me ook mede door hen te ontwikkelen dat ik een leraar mag zijn. Iemand die toch wel veel weet en het ook mag overdragen. Het heeft een behoorlijke tijd geduurd voor ik het doorhad. En ja, je bent nooit oud genoeg om te leren. Ik heb op de levensschool veel mogen leren, wat niet altijd even makkelijk was. En dan besef ik dat dit mijn eigen inzet is, mijn eigen liefde voor het vak of gave of hoe je het ook zou willen noemen. Als het beestje maar een naam heeft. Ik ben steeds meer tevreden met mezelf, en ik weet dat als je me dierbaar bent, ik ook een hele trouwe metgezel ben. 

Dus nu ben ik bezig om een stappenplan te maken, om mijn netwerk nog meer uit te breiden. En om te vertrouwen dat er nu een forse stap vooruit gezet zal worden. Door alle teleurstellingen ben ik ook veel sterker geworden. Kijk mijn naam zeven pijlen draag ik met ere, en ben  ook al wel zeven doden gestorven. Al veel gevochten met mijn eigen demonen, werd ik ook vaak met mijn gezicht door de grind getrokken. En op de vraag hoe word je een sjamaan, kan ik heel kort zijn. Dat word je niet, dat ben je. Daar ben je al voor dit leven voor uitgezocht. En het is ook maar een titel, een richting. Als ik naar mezelf kijk zie ik ook dat ik veel weet, veel mag weten dus. En wil het echt zo graag delen. En ik hoef echt geen gelijk, het resoneert bij je of niet. En weet je, ik gun jullie allemaal mijn kennis. Mijn ervaringen en mijn liefde, om te groeien om ook een fijn en leuk leven te manifesteren. Iemand die voor iedereen toegankelijk is. 

Nogmaals dank voor mijn topteam. Ik ben zo blij dat ze er zijn, ik ben een gezegend man.

Heel veel liefde licht en kracht

groet Ton