Opruimen & Loslaten

Ton weet raad! (Of niet)

En hier is weer een nieuw verhaal van mij. Deze keer is het thema: opruimen, loslaten. 

Onderwerpen die toch veel lastiger zijn dan we denken. Het wordt vaak gezegd, laat maar lekker los. Nou ik weet ook uit eigen ervaring dat het allemaal wat genuanceerder ligt. Ik adviseer mensen dan wel vaak om hun buik te masseren met de klok mee, omdat je dan de dikke darm masseert. En die zegt dan laat maar los. Nou is dat vanuit een visie dat we hier zeker in het westen, vaak allemaal een vervuilde dikke darm hebben. En dat er dan daar veel blijft vastzitten. En dat vaak samen met het scrubben van je kuiten, waar ook nog vaak herinneringen los gemaakt mogen worden. Even wat praktische tips, en laat me maar weten of het werkt.

Daarbij heb ik ook het gevoel dat echt gewoon fysiek opruimen ook belangrijk is om vooral je hoofd leeg te ruimen. Licht in de ruimte en licht in je hoofd. Wat toch ook weer zorgt voor rust en reinheid. Dit heb ik deze week ook eens laten gelden door een goede vriend te helpen met zijn winkel. Ik kwam zomaar nieuwe capaciteiten tegen die toch wel heel verrassend zijn. Zo zie je maar weer, je bent nooit te oud om te leren. Kijk, we zijn natuurlijk allemaal levenskunstenaars, en hebben daarbij soms allemaal een beetje steun nodig van elkaar. Mijn maat is ook een grote kunstenaar, maakt geweldig mooie spullen. Alles van leer en het is zeker de moeite waard om daar eens binnen te lopen. Je vindt er echt van alles van leer. Even een stukje reclame er tussendoor, haha. En vaak komen er ook leuke en diepe gesprekken op gang over wat mensen allemaal bezighoudt. En dan komen er vragen zoals van Ton: je haalt toch trauma's weg bij mensen. Hoe kun je zelf zien of voelen dat je die nog hebt. 

Nou vaak als die trauma's er nog zitten, zal je het wel merken. Vaak krijg je toch steeds weer triggers, die je dan uit balans slingeren. Die zorgen dat je toch gaat nadenken, waarom? Kijk, laten we wel even het duidelijk houden, ik ruim niks op. Ik geef het lichaam opdracht om de trauma's aan te pakken. Om samen in een rustige omgeving samen er naar te kijken, en steeds mee te deinen met het lichaam. Ik ben niet echt van de brute aanpak. En wanneer ben je er dan klaar mee? Sja ik ben bang dat er iedere keer een stukje opgelost wordt. Dat je iedere keer weer een stapje dichter bij jezelf komt. Voor mijn gevoel als je innerlijk kind weer meer aan spelen toekomt. Want dat willen we toch allemaal, ons weer voelen als een spelend kind, dat net op het strand een schelpje vindt. En dat is dan toch mooi als ik daar bij mag zijn, en het mag begeleiden. Dat is een cadeau en ook zorgt het ervoor dat de ander hier weer een beetje lichter buiten stapt. 

Weet je, het is niet belangrijk wat voor naam je eraan geeft. Ik voel me vaak een wegwijzer, die zegt wellicht is het goed om daarheen te gaan. Ik loop wel een eindje met je mee. En jij bepaalt hoe lang en wanneer je weer alleen verder gaat. En mijn motto is, doe alles uit liefde. Want ik geloof dat liefde altijd zal overwinnen. En dat is wat ik jullie allemaal mee wil geven. Laat de liefde altijd de boventoon wezen. Mijn oma zei vroeger al, het is duister lezen in andermans boeken. Oordeel niet en heb elkaar lief. En daar sluit ik me helemaal bij aan, leef  in liefde.

Met veel liefde licht en kracht voor iedereen

groet Ton


TRAUMA VERWERKING

Loop jij tegen onverwerkte trauma's aan? Laat me dan een tijdje met je mee lopen en je mee op weghelpen. Ben je benieuwd geworden of heb je vragen? Neem dan contact met me op.