En daar ben ik dan weer met de nieuwe bedenksels en schrijfsels. Deze week kwam ik heel erg de begrippen macht en onmacht tegen. Ik zal jullie vertellen als man, dat vrouwen vaak te weinig krijgen voor wat ze verdienen. Of te veel maar daar heb ik het liever niet over, want dat is niet echt positief. Wat ik dan toch wel mee wil geven is dat er vaak heel veel dingen op de persoon gespeeld worden. Oftewel dat vooral vrouwen, andersom komt het soms ook wel voor. Maar ik blijf even bij het onderwerp. 

Kijk, ik weet zelf ook wel dat er veel, zeg maar gerust veel te veel machtsvertoon is. Dat ik als man sterker ben als ze vrouw, ja wellicht meer spieren. Maar toch is het vaak belangrijker om je gevoel te laten overheersen en niet je spierballen. Dat is voor mijn gevoel te vaak een zwaktebod. Als jij dit niet doet dan doe ik dat, pfff. En dan ook nog regelmatig dan het smoesje van ja, ik had een slechte jeugd, had het zelf ook lastig. Nou heren, blijf van de vrouwen af.  Ga dan voor mijn part wielrennen, of diepzeeduiken in het meertje in je dorp. Vrouwen zijn namelijk geen speelbal. Ze doen vaak veel te veel hun best, om het jullie naar de zin te maken. Kijk er is ook wel een groep die er steeds minder grip op heeft, en dan doel ik op de groep die ziek is. Mannen die voelen dat ze hun macht verliezen doordat hun geestelijke vermogens achteruit gaan. Mannen die ook merken dat ze niet meer kunnen wat ze altijd gedaan hebben, die afhankelijk moeten leren worden. Nou dat laatste is een hard gelag, Ik zag dat al vaak bij mensen die gingen dementeren. Nou dat gun je je ergste vijand nog niet. Het is een slopend proces, en ik hoop altijd maar dat het iedereen bespaart blijft. Alleen helaas is dat niet zo. 

Ooit in een grijs verleden schreef ik er ooit een werkstuk over, nu wordt ik er soms ook mee geconfronteerd. Die tijd dan mensen zich voelen wegglijden in de eeuwigheid lijkt voor mij de ergste nachtmerrie die er is. Ik kan jullie vertellen dat ik het veel gezien heb, ik was lang genoeg hulpverlener. En dat raakte me altijd als mens, hoe ik een ander af zie takelen. Vaak wens ik dan dat iemand rustig in mag slapen, dat ze niet helemaal tot het gaatje moeten gaan, zo erg als ze wegzakken ook vaak in een decorumverlies. Tegen de vrouwen die dit op welk vlak dan ook meemaken zou ik willen zeggen, lieverds het gaat niet over jullie. Laat zoveel mogelijk van jullie afglijden. Verf ze in gedachten maar groen, dan stuur je liefde, rust en heling. Spoel het regelmatig goed van jullie af, door alles bewust in het putje weg te spoelen. En scrub jullie schouders en kuiten. Schouders omdat daar vaak mensen op zitten die zelf kunnen lopen, en aan je kuiten kleeft vaak nog verleden tijd. 

Met deze gedachte en gevoel werd ik naar Wernhout gedreven. Naar het Maria labyrinth, en daar heb ik gelopen, meelevend met iedereen die te maken heeft met macht en onmacht. Het is altijd mogelijk om daar met me mee naar toe te gaan. Wellicht kunnen we er een pelgrimstocht van maken.

Lieverds het gaat jullie allemaal goed, en weet me te vinden

veel liefde licht en kracht

Ton