Een boeiende en inspirerende week
Ton geeft raad! (Of niet)
Daar ben ik weer met een nieuw verhaal. Ik moet zeggen dat ik deze week een hele boeiende en inspirerende week heb gehad. Met weer mooie verbindingen en ondertussen ook met een mooi kleinkind erbij, een mooi klein poesje, ons Katootje.
Terwijl ik dit schrijf, trekt er hier even een stevig onweer voorbij. Nou dat was dan even weer 1 dag dat het even zonnig was. Verder was het een week van foto's maken, die ik aangeboden kreeg van een vriend. Waar we toch wel een mooi beeld hebben kunnen creëren van mijn mooie spullen. Mijn sjamanen spullen. Zoals mijn drums, mijn totempaal en mijn altaar. En natuurlijk ook mijn werkkamer en massagekamer. Ook nog bezig in de winkel van mijn bro, waar nu ook schot in begint te komen. En waar ik ook onder het ruimen mooie mensen tegen kom. Het is voor mij ook altijd goed om er in deze tijd even uit ga, omdat ik me soms ook zorgen maak. Zorgen over de toestand in de wereld, maar ook over mijzelf zakelijk gezien. Waar ik soms ook mijn dierbaren even mee overval. Gelukkig weten ze al dat het soms even komt. Ze hebben geduld met me.
Daarbij deze week ook mezelf aangemeld voor een sjamanen weekeinde in België. Jazeker, ik ga internationaal. Het laatste weekeinde van juli ga ik erheen, en ik zal jullie daar ook alles over laten weten. Lekker op pad met mijn tent, die ik een tijdje geleden heb aangeschaft. En met Frank, mijn buffel die altijd met me meegaat. En natuurlijk ook mijn stierkalf hand drum, en mijn moederdrum van paard Even een weekeinde verbinden met nieuwe mensen. Altijd weer spannend en uitdagend. En tegenwoordig ook nog eens spannend of het wel droog zal blijven. Lekker drummen, spiritueel bezig zijn, en natuurlijk verhalen vertellen. Ook nog iets wat ik graag mag doen. Verhalen over mijn leven, over het leven in het algemeen en over alledaagse dingen. Over de mooie dingen die ik in mijn leven al mocht meemaken. In bijvoorbeeld de vele jaren dat ik in de zorg werkte. Met al die bijzonder mooie zielen, die zo afhankelijk zijn en waren van hulp. Waarbij ik toch ook wel heb gezien dat er hele spirituele zielen bij waren. Die dit leven dus echt afhankelijk moeten zijn. Een tijd waar ik veel van heb geleerd, en waar ik ook door geraakt ben. Ik zal jullie niet vermoeien met de details waarom ik er niet meer werk. Als je daar benieuwd naar bent, kan je me dat altijd vragen. Ja en dan merk ik nu ook aan mezelf dat ik probeer alles chronologisch te beschrijven. Alleen dat gaat me toch niet lukken, omdat de dingen zo uit mijn vingers rollen, zonder echt een vast patroon. Ik heb soms van die momenten, dan zou ik jullie alles tegelijk willen vertellen. Jullie meenemen in mijn jaszak om te laten zien wie ik ben en wat ik allemaal doe. Iemand die steeds klaar wil staan voor mensen die het verdienen. Mensen die het ook niet altijd weten, en twee weten meer dan 1. En zo zou ik nog wel uren door kunnen gaan, maar dat is dan weer voor een andere keer.
Ik groet jullie allemaal hartelijk.
Het gaat jullie allemaal goed, en hou van jezelf, en van je dierbaren. Zo gaan we er met zijn allen weer een mooie wereld van maken. Voor onszelf , maar vooral ook voor onze kinderen, kleinkinderen en nog veel meer generaties.
Veel liefde licht en kracht
groet Ton